Kompozytowy produkt izolacyjny składa się z trzech części: pręta ciągnika epoksydowego z włókna szklanego, spódnicy parasolowej z kauczuku i sprzętu. Powłoka z kauczuku silikonowego przyjmuje integralny proces wtrysku, który rozwiązuje kluczowy problem, który wpływa na niezawodność izolatorów kompozytowych i awarii elektrycznej interfejsu. Technologia wykrywania usterek jest następująca:
W chwili obecnej najczęściej stosowaną metodą zewnętrznych wad fizycznych izolatora złożonego jest metoda bezpośredniej obserwacji, tj. przy użyciu lornetki do obserwacji pod wieżą w celu wykrycia powszechnych wad powierzchniowych, takich jak osłony, spódnice parasolowe, osprzęt, czy występują pęknięcia, i czy występują elektryczne uszkodzenia korozyjne, wypukłość, ślady nieszczelności, itp., jeśli występuje powyższe zjawisko, należy natychmiast zastąpić izolator. Jednakże obserwacja terenu nie jest wystarczająco wiarygodna i konieczne jest wejście na wieżę w celu kontroli, a trudno jest znaleźć wewnętrzne usterki izolacji, takie jak dendrityczne kanały.
Małe, ale stabilne częściowe zrzuty powierzchniowe mogą spowodować powstawanie zwęglonych kanałów lub uszkodzenie korozji na przeponie parasola i osłonie izolatora złożonego. Kiedy na powierzchni izolatora tworzy się zwęglony kanał, jego żywotność będzie znacznie zmniejszona, a nawet rozpad w krótkim czasie. W celu wykrycia zwęglonych kanałów i uszkodzeń elektrycznych powstałych na powierzchni izolatora złożonego można użyć elektronicznego detektora optycznego ultrafioletowego. Ponadto wymagane jest, aby w trakcie wykrywania doszło do częściowego wyładowania, co wymaga przeprowadzenia wykrywania w środowisku o wysokiej wilgotności lub nawet deszczu.
Metoda obrazowania podczerwieni może wykryć miejscowy wzrost temperatury izolatora spowodowany częściowym wyładowaniem, utratą dielektryczną lub utratą odporności, gdy strumień wycieku przepływa przez materiał izolacyjny, i może by ć stosowana do wykrywania online.
Realizacja detekcji ultradźwiękowej opiera się na zasadzie, zgodnie z którą odbicia, załamanie i przekształcenie trybu fal ultradźwiękowych będą występować w interfejsie dwóch mediów podczas procesu rozprzestrzeniania fal ultradźwiękowych z jednego środka do drugiego. Generator ultradźwiękowy emituje impuls początkowy do środka izolacyjnego. W przypadku pęknięcia, odbita fala pęknięcia pojawia się na osi czasu, a wada w izolatorze może by ć oceniana na podstawie rozmiaru i położenia fali defektu na osi czasu. ultradźwiękowe wykrywanie usterek mechanicznych izolatorów złożonych ma zalety prostego działania, bezpieczeństwa i niezawodności oraz silnej zdolności przeciwinterferencji.
Metoda dystrybucji pola elektrycznego może wykryć wewnętrzne wady izolacji izolatorów złożonych online, a przyrząd stosowany w tej metodzie jest stosunkowo prosty, a wymagania dla środowiska zewnętrznego, takie jak pogoda, są bardzo niskie. Gdy występuje wada ciągłości w izolatorze, potencjał w tym miejscu staje się stały, więc natężenie pola elektrycznego nagle się zmniejszy, a krzywa rozkładu pola elektrycznego nie będzie już gładka, ale będzie zniekształcenie w odpowiedniej pozycji, środkowym zanurzeniu, a dwa końce będą rosnąć. W związku z tym pomiar osiowego rozkładu pola elektrycznego przewodu izolatora może znaleźć wewnętrzny błąd ciągłości izolacji izolatora.
W chwili obecnej metoda badania hydrofobowości stosowana w tym obszarze to głównie metoda klasyfikacji natrysku wodnego zaproponowana przez szwedzki Instytut Transmisję Mocy. Metoda ta dzieli hydrofobię powierzchni izolatora złożonego na 7-warstwowe warstwy i podaje kryteria klasyfikacji i standardowe zdjęcia. HC-1 i HC-7 odpowiadają odpowiednio najsilniejszym i najgorszym (tj. całkowicie hydrofilnym) stanem hydrofobii.